nefes...
buyruğu taşlanan kum saati...
ruhun çevresini saran güneş tohumları...
kör sezişi aralayan rüzgar...
duvarları yakılan kanser tutmuş ev...
kanatlanan el...
sesi büzüp bezemek için çoğalan bahar...
kağıdın ucu düşle yakılmış, içine avucun cevheri saklanmış....
sonra özetlenir gece...
bahtını topraktan kulelere dökenler bir yana......
kendini rüzgara serenler öte yana...
arada bir ırmak... kanı gül kokan...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?