efenim, genellikle ergenlikte görülen bir hastalık gibi bir şeydir. hayat ile yeni yeni tanışan ergenimiz, içinden gelen o coşkuya karşılık bekler çevresinden. anlamsız işler yapar. salakçadır. evet, gider bir de aşık olur üstüne. salaktır. sonra da hiç kimsenin kendisini anlamadığından dem vurur, benim psikolojim bozuki depresyondayım tripleri atar. lan velet! daha dünkü boktun bugün koktun dicem, olmayacak, demiyorum. [dikkat ederseniz ahmet çakar vari bir cümle kurdum hehe] lan salak! çık bir dışarı, hayata karış! hiç olmadı al eline kitabı, oku! böyle depresif modlarına girme, yazık ediyosun kendine.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?