gözleri aynı bana benzeyen bir japon balığım vardı. akıl almayacak kadar çok severdim. hatta su şişesine koyup onunla gezme bencilliğini bile düşündüm ama sonra kıyamadım. günlerden bir gün; aramızdan çıkan bir hain, sütlacın kışın oluşan soğuktan üşüyeceğini düşünerekten fanusuna ılık su koymuş. ben herşeyden habersiz işimde çalışırken yavrucum o ılık suyun içinde ölmüş. o gün bugündür asla ve asla japon balığım olmadı. ayrıca olmasını da hiç istemedim.
hüzünlendim yahu!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?