ismet özel

ben ismet ozel, sair, kirk yasinda.
her sey ben yasarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yasarken koptu tufan
ben yasarken yeni bastan yaratildi kâinat
her seyi gordum icim rahat
gok yarildi, camura can verildi
linc edilmem icin artik butun deliller elde
kazandim nefretini fahiselerin
lânet ediyor bana bakireler de.
sozlerim var kopruleri gecirmez
kimseyi atesten korumaz kelimelerim
kilicsizim, saygim kalmadi bugday saplarina
uctum ama ucusum
radarlarla izlendi
gayret ettim ve sovdum
bu da gecti polis kayitlarina.

haytanin biriyim ben, bunu bilsin insanlar
ruhumun pesindedir zaptiyeler ve maliye
kara ruhlu der bana gorevini aksatmayan kim varsa
laboratuarda calisanlara sorarsaniz
ruhum sahte
evi nepal’de kalmis
slovakyali salyangozdur ruhum
siniflari dogrudan gecip
gercekleri goren genclerin gozunde.
acaba kim bilen dogrusunu? hatta ben
kiyi bucak kaciran ben ruhumu
sanki ne anliyorum?

ola ki
seytana satacak kadar bile bende ondan yok.
telâs icinde kendime bir devlet sirri begeniyorum
cunku bu, ruhum olmasa da saklanacak bir seydir
devlet sirriyla birlikte insanin
sinematografik bir hayati olabilir
o kibar cevrelerden gizli batakhanelere
yolculuklar, lokantalar, kir gezmeleri
ve sonunda estetik bir
idam belki...

evet, evet ruhu olmak
butun bunlari saglayamaz insana.
dogruysa bu yargi
bu sonuc
bu cikarsama
neden peki her seyi bulandiriyor
ertelenen bir konferans
gec kalkan bir otobus?
milli sefin treni nicin beyaz?
ruslar neden yuruyorlar berlin’e?
ne sacma! ne budalaca!
dort incil’den yuhanna’yi
tercih edisim niye?

ben oysa
herkes gibi
herkesin ortasinda
burada, bu istasyonda, bu siyah
paltolu casusun esliginde
en okunakli cehremle bekliyorum
oyundan cikmiyorum
korkuyorum siram gecer
biletim yanar diye
onumde bir yigin acalya
bir suru carkifelek
gergin cenekli cesetleriyle
onumde binlerce cicek
korkuyorum sira sende
sen de basla ve bitir diyecek.
yo, hayir
yapamaz bunu, yapmasin bana dunya
soyleyin
aynada iskeletimi
gormeye kadar varan kac
kac kisi var sunun surasinda?

gelin
bir pazarlik yapalim sizinle ey insanlar!
bana kotu
bana terkettiginiz dusunceleri verin
o vazgectiginiz gunler, eski yanlislariniz
ah, ne aptalmisim dediginiz zamanlar
onlari verin, yakinmalarinizi
artik gulmeye deger bulamadiginiz sakalar
ben astim onlari dediginiz ne varsa
bunda uzulecek ne var dediginiz neyse onlar
bosa cikmis cabalar, bozuk niyetleriniz
icinizde kirik dokuk, yoksul, yabansi
verin bana
verin taammuden islediginiz suclari da.

bedelinde biliyorum size cek
yazmam yakisik almaz
bunca kaybolmus talan
parayla olculur mu ya?
bakin ben, bircok tuhaf
marifetimin yanisira
ilginc odeme yollari bulabilen biriyim
ustume yoktur odeme hususunda
sozun gelisi
uyesi oldugunuz dernek toplantisinda
bir soyleve ne dersiniz?
bir soylev: buyuk insanlik ideali hakkinda!
yahut adiniza bir cekilis duzenleyebilirim
kazanana vertigolar, nostaljiler
karasevdalar cikar.

yapilsin adil pazarlik
yapilsin yapilacaksa
iste koydum islemeyi dusundugum suclari
sizin gecmis hatalariniz karsisina.
ne yapsam
dol sacan her ruzgârin
vebasi bende kalacak
varsin bende biriksin
durgun suyun sayhasi
yumusatmayi bilen ates
ogut sahibi toprak
nasil olsa geri verecek
benim kilicimi.

www.ismetozel.org