iş hayatı

aktif çalışma yapmak zorunda kalan insanların ömürlerinin çok önemli kısmını iş yerlerinde geçirmek zorunda olmaları sebebiyle kendi başına bir hayat çeşidi olarak incelenmektedir.
ailemizden daha fazla görmek zorunda kaldığımız pek çok insan ile beraber kurulu düzenin parçalarından bir ya da bir kaçında rol alırsınız.
niteliğiniz değil işe konmuş olan bir ücret vardır ve ne kadar nitelikli olduğunuza bakılmaksızın o işin raicinden para alırsınız.
içerisinde tecrübe adı verilen bir nevi kazık yiye yiye kazık atmayı öğrenmek güdüsüne sahip olursunuz.
sabah kalkar gider, akşam çıkar eve döner ve bu döngü içerisinde emeklilik hayali ile bir ömrün en güzel kısmını geçirirsiniz. emekli olduğunuzda ellerim bak boş kaldı sözlü hafif müzik kulaklarınızda çınlar ve size çocukluğunuzu anımsatırsa, şaşırmayınız..
iş hayatı, kişi hayatı içerisinde en önemli kısımdır denebilir. bunun için size yatırım yapılır ve mesleki eğitim dediğimiz eğitimi alır, şanslıysanız iş bulursunuz, şansınız yukarıda anlattıklarım ile doğru orantılıdır.
biliyorum ki kimileri, cümlelerine "türkiye’de" diye başlar ve bu durumun türkiye’ye özgü olduğunu sanırlar, yanılırlar.
emek tabanlı gelir için dünya standartlarında iş hayatı budur, pek çok yerde durum bizden çok daha kötüdür.
hayallerinizi yitirdiğiniz, tümünü kaybetmeseniz de içerisinden çıkmaya çalıştığınız kavanozun her zıplayışta kapağına tepenizi vurduğunuzdan, bir süre sonra akıllı uslu denen adamlardan biri olur, zıplamayı bırakır işinizi yaparsınız.
iş hayatı bir koşu bandına benzer, ne kadar hızlı koşarsanız o kadar çabuk kalp krizi geçirirsiniz..