hep çocuk kalmak

yavuzhan
lego parçalarıyla birlikte kaybolan çocukluğum
mutluluğu bir erik ağacının dallarından topladığım
ağız dolusu kahkaha atabildiğim
ve annemin hala genç olduğu
babamın kömür kadar kara saçlarına
şubat karlarının henüz yağmadığı yıllarım
beni ben yapan kadersiz çocukluğum
keşke seninle kalabilseydim
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol