çocukluğumu yiyip bitiren cümle. büyüdüm ya şimdi, zamanında bu cümleyle bana acı çektirenlerin boş anlarını kollayıp ’ha’ dedikleri anda geçmiştekileri bir bir ödetiyorum. nihahaha.
bunun bir de ’anne denmez, anneciğim denir’ versiyonu vardır ki o da geçmişte üzerimde denenmiştir. lan ben niye bütün akrabalarıma ciğim diyorum lan. teyzeciğim, dayıcığım, büyükbabacığım, bilmemkim ablacığım... vay başıma gelenler, allahtan annemi muaf tutmuşum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?