gel git

roni margulies şiiridir

gel git

ilk geldiğimde ingiltere’ye
yıllardan yetmiş iki yılında
ve ilk gördüğümde thames
nehrini,

"nasıl da" demiştim, kendi
kendime, "suları kahverengi.
nerede boğaz’ın o maviliği,
o berrak sular!"

yıllar sonra yürüdüğümde
kıyısında nehrin bir akşamüzeri
çekildiğini gördüm suların,
izledim saatlerce.

akdeniz’de gelgit olmadığını
londra’da öğrendim o gece.
öğrendiğim gibi büyük kısmını
tüm öğrendiklerimin.

sonra kaç defa şu veya bu kadınla
sular çekildiğinde açıkta kalan
yatağında yürüdüm nehrin,
elleri elimde, yanak yanağa.

ne zaman suların çekildiğini
görsem şimdi, elsa gelir yine aklıma.
gelenler geldi, gidenler gitti,
elsa kaldı yatağı gibi nehrin hayatımda.