franz kafka

adamın bir doğal imgelemi yok; tahminim, bu kadar popüler olduğunu bilse sevinmezdi.

gerek dönü$üm/deği$im konusuna bakı$ açısını; karihanın unsurla$ması bağlamını açıklamaya çalı$ırken mazisine üç boyutlu gözlüklerle bakma tercihini, ahmed arif`in rafine $iirlerinin $arkıla$tırılmasına duyabileceği nefret çerçevesinde i$leyi$e tâbi tutmak oldukça ho$ olur: acı çekenler, çileciler, acılarının reklâm ve mâli kaynak hâline getirilmesine kar$ı dimdik ayaktalar. istemiyorlar duyulmasını, duyulsa da ayağa dü$mesin istiyorlar. (karısının gözleri önünde romanlarını yakması da belki bu sebeptendir.)

burnundan kan gelmeden bırakmazmı$ yazmayı; 50,000 fincan kahve içtiği rivayet edilen honore de balzac bile sevinirdi buna; o bile gülerdi. yazmak, nefes almak gibi aslî ve istemdı$ı bir formasyona dönü$türüldüğünde kötücüllüğün, mevcut baba nefretinin, sıkı$tırılmı$lığın ve kırılmı$ taverna bardağı psikolojisinin tesiri altında yehudah ben bezalel loew`cülük -rabbi löw- oynadığını görmek de epey kolay.

entelijansdan underground`a kadar okurları olması da $a$ırtıcı değil elbet. bu adam gerçek bir illüzyonist. öptüm. emdim.