uzun zaman sonra işten güçten fırsat bulup da kendimi attığım bir taksim/beyoğlu akşamüstünde her tarafın bu arkadaşlarla çevrili olduğunu görüp "lan nere gidiyo bu memleket arkadaş" şeklinde kendi kendimle kısa bir monolog yaşamama sebep olmuş topluluktur. allahtan o esnada, her zaman yanımda taşıdığım ıslak odunum yoktu, yoksa bellerine bellerine indirmam an meselesi idi. hayır bi de olaynız nedir ne değildir diye bi tartışma içerisine girdiğiniz zaman "abi ben emo değilim, emo olunca otomatik olarak ibne oluyosun" diyip kendilerini kabullenememe sorunu yaşıyorlar. lan sen tüm şartları olgunlaştırmışsın kendi içinde, bi tek sıfatta mı sorun yaşıyosun. bu ne densizlik, bu ne ikiyüzlülük ben anlamadım. anlayamadım. uzaklaştım hemen bi topuk.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?