öğretmen

kutsal insanlardı gözümde eskiden. severdim öğretmenlerimi, ilkokuldayken "ne olacaksın?" büyüyünce diye sorulduğunda cevabım hazırdı: "öğretmen!". üniversiteye gelene kadar da öğretmen olmaya kararlıydım. sonra vazgeçtim ama gel gör ki istemediğin şeyler gelir seni bulur. öğretmenlik beni buldu ben ondan kaçtıkça. şimdi niye mi anlattım bunları. öğretmenlik şu an benim gözümde bir gardiyanlıktan farklı değil. eğitim falan hikaye. okula gelen minik çocukların meraklarını törpüleyen, sorularını yanıtsız bırakan, sürekli "çiçek" olmalarını öğütleyen sıkıcı insanların oluşturduğu bir güruh. sisteme entegre olacak sessiz, sakin, boyun eğen bireyler yetiştirmek en büyük amaç olmuş neredeyse. kim sessizliği bozsa hemen yaramaz olmakla suçlanıyor. koridorlarda hakem düdükleri ile karşılanıyor çocuklar. kontrol altında tutmalı bu "canavarları", "düzen" şart ne de olsa..