mektup

birine karşı içinizde biriktirdikleriniz, haykırmak istedikleriniz, kafasına dank ettirmek istedikleriniz varsa ve kendisini kötü hissetmesini hatta kahrolmasını istiyorsanız en iyi iletişim aracıdır kendisi.

kafanın konuya en yoğun olduğu anında oturur, tüm edebiyat bilgini döke döke yazmaya başlarsın, bi süre sonra yüreğinden gelen sesler kendi kendine yazmaya başlar kağıda. durduramazsın, sayfalarca yazarsın. hiç okumadan kapatır zarfa koyup yollarsın. işte o karşı tarafa ulaştığında öyle bi bomba etkisi yaratır ki, neye uğradığını şaşırır. belki orada yazanları karşısına geçip söyleseydin ya da arayıp ağzına s*çsaydın o kadar etkili olamazdı ama bir kağıt parçasının anlattıkları adama daha çok koyar. üstelik hiçbir ısrar yoktur, tamamen kendi gözleriyle okumuştur ve kendi kendinin ağzına s*çmıştır.

işte ben bu yüzden seviyorum mektupları. ha tabi şöyle bir ihtimal de var, yazarsın yazarsın, yollayamazsın. işte o da yazanda bomba etkisi yapar. bazıları da birgün yollanmak umuduyla bekler durur...