hayat böyle bir şey işte.insan sahip olduklarının değerini kaybedince, yitirince anlıyor. doldurulamaz bir boşluk açtı giderken sahnelerde. ama biz onun tek başına o koskoca sahneyi doldurduğunu hatta sahnelerden taşıp yüreğimize kadar işlediğini farkedemedik.dolguyu göremedik, yitirince farkedebildik.yani diğer kaybettiklerimiz gibi, aynı senaryo.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?