10 kasım

bugun neler oldu biliyor musun bilmiyorum atam.

muhtemelen biliyorsundur ama ben gene de kisa bir ozet vermek istiyorum.bugun milyonlarca insan anitkabir’e akin etti, biliyorum bu seni hic $a$irtmaz.her sene zaten devletin en ust kademesindeki yoneticiler sirf gosteri$ olsun, adet yerini bulsun diye huzuruna cikmaz mi atam?

cikar.

i$te bugun de o siradan gunlerden birisiydi bu goruntuler icin.anitkabir’i bo$ver atam.yurdun diger bolumlerine bir goz atalim seninle.

saat 09:05.yurdun her yerinde, diyarbakir’in dan tunceli’sine, hakkari’sinden van’ina, artvin’inden igdir’ina, yurdun her kari$ topraginda sirenler caldi atam.senin yoklugunu yeniden bize hatirlatmak isteyen sirenler.dunyanin pek cok yerinde turk bayraklari yariya indirildi.

bunlar da ali$ilagelmi$ $eyler degil mi?

peki ya $unlar.

saat 09:05..sirenler calmaya ba$ladi ve bogazici koprusunde, hani o araclarin hizla ve durmaksizin gectigi yerde, evet koprunun tam ortasinda tum araclar durdu, tum araclardaki $oforler arabalarindan indiler ve huzurunda senin icin saygi duru$unda bulundular.diger gunlerde onlerindeki araclara daha hizli gitmeleri icin korna calanlar, bugun senin icin, sana olan saygilarindan ve sana olan bitmek tukenmek bilmeyen sevgilerinden oturu korna caldilar.bugun saat 09:05 de kimse onundeki araca daha hizli gitsin diye basmadi kornasina.bugun saat 09:05 de onundeki aracin hareket etmemesinden herkes memnundu, kornalar ve sirenler senin icin caldi atam.

saat 09:05.yer mecidiyekoy meydani yaya gecidi.ye$il yaniyor, yayalar tam gecidin ortasina kadar gelmi$ler, caddenin ortasindalar.kornalar ve sirenler calmaya ba$ladi, ye$il i$ik yanarken yaya gecidinden caddenin tam ortasina kadar gelmi$ olan herkes bir anda durdu atam.yayalara kirmizi yandi, araclara ye$il, oysa arabalari kullanacak kimse yoktu o araclarin icerisinde.herkes arabasindan inmi$ hazirolda saygi duru$undaydi.yayalar caddenin tam ortasinda adeta heykel gibi hareketsiz durdu, arac sahipleri araclarindan indi saygi duru$unda bulundu.siren ve korna seslerinden ba$ka kimseden cit cikmiyordu.

saat 09:05.yer kadikoy be$ikta$ arasi bir vapur ici.sirenler caldi, vapurun da dudukleri calmaya ba$ladi ve vapur bile durdu.deniz otobusleri durdu.bugun tum turkiye huzurunda 1 dakika bile olsa saygiyla durdu atam.

sene 2005.anitkabir’i ziyaret eden insan sayisi 3 milyona yakin.

sene 2006.anitkabir’i ziyaret eden insan sayisi bir anda 8 milyonu gecti.

sene 2007.anitkabir’i ziyaret eden insan sayisi daha ilk 10 ayda 10 milyonu gecmi$.

her gecen gun senin degerini biraz daha fazla anliyor bu yurt ve her gecen gun seni cok daha fazla ozluyor, inan buna.

hatirlar misin atam.cigil tepesi’nin en kisa surede alinmasi emrini vermi$tin de 30 dakika icerisinde tepe bizimdir pa$am diyen miralay, tepeyi 3 / 4 dakika farkla aldi ve sana verdigi sozu tutamadi diye intihar etmi$ti.oyle kahramanlar hala var atam, inan bana hala var ve o kahramanlar $u anda daglarda sava$iyor, senin kurdugun cumhuriyet icin kanini dokuyor, canini veriyor ama senin kurdugun bu cumhuriyete bu sayede kimse yakla$amiyor, kimse elini bile suremiyor.

cok erken ve zamansiz gidi$inin yasini tutmaktayiz hala ve her zaman bunun derin acisini icimizde bir yerlerde hissedicez.oysa daha yapacak o kadar cok $eyin vardi ki, bu zamansiz gidi$in hepimizi tam 69 sene sonra bile gozya$larina bogar.dolmabahce sarayinda, hayatinin son saniyelerini ya$adigin yatagin ba$inda nobet tutan asker, her 10 kasimda gozya$larini tutamaz, aglar.

bize bu cumhuriyeti hediye ederken bizi bu denli aglatacagini soylememi$tin oysa ki.buna hakkin var miydi atam, bunu kimse bilmiyor.

huzur icinde uyu.