21 yaşında olmak

aklı karışık olmaktır. çocukluktan çoktan çıkılmıştır ancak henüz tam anlamıyla erkek/kadın da olunamamıştır. insan kendini gençten çok yaşlı hisseder.’’eyvah otuza az kaldı’’ telaşı kaplar bünyeyi. yalnız olmaktır, defalarca yanılmaktır, üzülmektir derince, sevmeye çalışmaktır, ama bir türlü sevememektir, aşkı yeni yeni öğrenmektir, kadını erkeği keşfetmektir yavaşça, karşı cinsi yaşamaya başlamaktır. hayatın ne kadar kahpe ve zor, dünyanın iyinin ve kötünün bir karışımı yer olduğunun, insanlara kolayca güvenmemek gerektiğinin öğrenildiği yaştır. sorumluluklar artmaya başlar, sorumluluk ve görev bilinciyle gelecek endişesi yerleşir yüreklere. istikbal kaygısı kor bir ateş gibi düşer ruha. kirlenilmeye başlanır, günahlar işlenir, pişman olunur yapılanlardan, ama asla ders çıkarılmaz, bile bile lades denir hep. hayır denemez bir çift tatlı söze, bir çift güzel göze. toplumsal roller belirlenmeye ve oturmaya başlar bu yaşta. zihin gelişir, hayat, insan, aşk, sevgi, doğru, yanlış sorgulanır yavaştan.birey olmaya başlanır, canlar yakılır, sözler verilir ama tutulmaz asla. geleceğe umutla değil biraz daha kaygıyla ve gerçekçi bakmaktır. karmaşanın yaşıdır, ama güzeldir, özeldir, yaşanasıdır...