cahit sıtkı tarancı şiiridir.
çölde bir yolcu gibi yalnızlığım içinde 
kavrulup gidiyorum. 
serseri bir rüzgar gibi hep ganimet peşinde 
savrulup gidiyorum 
serçe kadar pervasız,bir günden ötekine 
atlayıp gidiyorum. 
bütün kumaşlarını açtığım gibi yine 
katlayıp gidiyorum. 
bir kış güneşi gibi ben keyfimin esiri 
görünüp gidiyorum. 
ne belli yerim var,ne de sevdiğim biri 
sürünüp gidiyorum. 
                    
                    
                    neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
