hayatimdaki butun degerli insanlarin bir bir uzaklara gitmesiyle kendimi gunde 20 posta dinlemeye adadigim sarki.
levent candas soyler bunu.
sebepsiz yere gitmedin ki sen
bosluga beni koydun bilmeden
yuzume vuran bogaz ruzgari
hic soguk degil sensizliginden
kendini gormek ne aci
yok olmus hayallerin cikmazi
anlamak cok zor degil
farki yok aslinda sonlarin
bana bana hep bana
ayriliklar hep bana
gidenlerin ardindan
bakakalmak hep bana
bakakalmak hep bana
korkumdan degil gucsuzlugumden
kactim her zaman geri donmekten
kisacik yolun ne kadar uzun
dalgalarda ben simdi sarhosum
kaybeden bir tek ben miyim
yok olan inancimi neyleyim
son bir kez agla bana
gozyasin sulara karissin
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?