duygu ve mantık arasında kalmak

mantık ve duygu
kimi zaman hepimiz aynı duygu karmaşasına girmez miyiz? mantık mı ön planda olmalı yoksa duygularımız mı? hayatımızın belli dönemlerinde bu soruyla hep karşı karşıya kalırız. bazen bu iki kelimenin arasında kendimizi sıkışıp kalmış hissederiz. bir çıkış yolu ararız ama bulamayız.

mantıklı olmanın getirmiş olduğu gerçekçilik bize güç verir, ayakta durmamızı sağlar belki de ama zaman geçtikçe duygular ön plana geçmeye başlar ve duygularla davranmanın yanlışlığını bile bile çelişir durur düşüncelerimiz.

bizler hayatımıza dair vereceğimiz kararlarımızı yani hayati kararlarımızı hep mantığımızla almayı yeğlerken bir tarafta yitip giden duygularımız adına yapılacak hiçbir şey kalmamıştır. onlar yitip gitmiştir. göz göre göre kaybetmişizdir belki de. sizce sevgide, aşkta mantık var mıdır? bir sevgi doyasıya hiçbir şey düşünmeden yaşanmalı ve gittiği yere kadar gitmeli midir yoksa mantık ve duygular çerçevesinde mi ilerlemelidir? ama olmuyor ki. ikisi aynı anda olmuyor. duygularının korkusuzca hiç düşünmeden göstermiş olduğu reaksiyonlara mantığın tamamen karşı çıkıyor. bu şekilde davranırsan yanlış yaparsın diyor ama diğer yandan yaşamak doyasıya yaşamak istediğin his ve duygular oluyor.

bazen tüm bu duyguların içine birde öfke karışıveriyor. ama mantık öfkeyi her zaman yeniyor. çünkü öfke haklı bir nedene bağlı olsa da çok çabuk mantık sınırlarını aşabiliyor. bu yüzden galiba öfkelendiğimizi hissettiğimiz zaman mantığımıza sığınmamız en doğrusu. işte bu durumda aslında mantık öfkeyi de duygularımızı da yeniyor her zaman. nasıl öfkemizin dinmesi için mantığımıza sığınıyorsak hayati kararlar alırken de galiba mantığımıza sığınmamız gerekiyor. yaşam her zaman için engellerle, acılarla, kayıplarla ve diğer insanların onlardan beklemediğiniz davranışlarıyla dolu olacaktır. galiba bunlardan sıyrılmanın en güzel yolu mantıklı düşünmek ve hareket etmek.

tabi sadece mantıklı davranmak ne kadar mutlu eder bizi bu tartışılır. daha öncede söylediğim gibi örneğin sevgide. sevgide mantık var diye düşünüyorsak ozaman galiba çıkarlarımız ön planda diye düşünüyorum. sevgi çıkarcı değildir. eğer çıkarınız varsa o zaman mantıklısınız demektir. ama sevgi duygudur. belki sevgiyi kazanmak zor olacaktır, şartlar koşullar bunu maksimum zorlayacaktır ama emin olun ki her zaman sevgi kazanacaktır. sevginizin, duygularınızın peşinden mantığınızı da tamamen bir kenara atmadan gidin.

08.02.2006-ebru gürman
akşam gazetesi