kişinin içinde bulundugu yalnızlığın ancak bu kadar güzel bir dille anlatılmış oldugu sunay akın şiiri.
bilerek mi yanına almadın giderken
başının yastıkta bıraktığı çukuru
güveniyordum oysa ben sevgimize
vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki
saatin doğruluğu kadar
beni senin gibi
bir de annem terketmişti
ki göbeğimde durur
onun yokluğundan bana kalan çukur..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?