çocukluk aşkı

ceyhun atuf kansu nun muhtesem siiri... soyledir:


cocukluk aski

dusun, dusun ki anne ben daha cok kucugum,
ilik ellerimden tut, beraber gotur beni,
oyuncakcida buyuk mavi bir gemi gordum,
islenmis, dalgalarin kopuguyle yelkeni.

su renk renk toplara bak, anne,ne guzel renk renk
donuyor icimde bir bayram yeri donuyor,
yuvarlaniyor gonlum su ucan toplara denk,
bir yokustan kosarak kalbim sana iniyor.

kan degil, zafer akar benim savaslarimda,
hurriyet icin olur genc kursun askerlerim,
insanligin cenneti sakli goz yaslarimda,
yeni bir bahar cagi getirecek zaferim!

korkma, korkma kacmam ben, tahta atimla daga,
senden daha guzel bir dag var mi ruyalarda?
nicin ugrassin kucuk kus yurdundan kacmaga,
yasarken annesinin yeserttigi kirlarda?

kirilir, butun iyi oyuncaklar kirilir,
cocuk kalblerinden mi yaparlar hep onlari,
nicin oyun biterken en sonra hatirlanir,
hâtiralarimizin en tatli oyunlari?

satilir mi zengin bir oyuncakcida soyle,
anne, dun okudugun masaldaki guzel kiz?
yeter, altin bir kalbim olsun, tanridan dile,
butun zenginligimi verir onu aliriz.

ceyhun atuf kansu