çocuk tiyatrosu

ülkemizde maalesef çok az faaliyet gösteren tiyatronun daha az faaliyet gösteren bir dalıdır.o kadar acıdır ki varoşlarda yaşayan çocuklarımızın %95 i tiyatronun ne demek olduğunu bilmiyo ve %91 i aile içi şiddet görüyor.iki çocuğun kendi aralarında geçen tartışmasına kulak misafiri olduğumuzda durumun vehametinin içler acısı olduğunu bir kez daha görüyoruz.oynanan oyun öncesinde sponsor firma tarafından çocuklara topkek dağıtılmıştır ve akabinde bu konuşma gerçekleşmiştir çocuklar arasında.
-tiyatro ne ki lan
+yeni topkek markası heralde
-yok lan televizyon demek
...
kitlelerin tiyatro ile rehabilite edilebileceğine inanan bir grup olarak bu bölgelerde bir sosyal sorumluluk projesi olan " onun biletini de sen al " kampanyası dahilinde biletlerini imkanı olan büyüklerin aldığı ücretsiz çocuk oyunları oynuyoruz.yine ne acıdır ki ülkemizde herkes tiyatroya saygı duyar ancak tiyatroya gitme konusunda o kadar saygın değillerdir hatta alınacak bir biletin bir çocuğun hayatını ne kadar olumlu yönde etkileyecek olduğunun farkında değillerdir.söz konusu çocuklarla konuştuğumuzda erkek çocukların %92si büyüyünce polat alemdar olmak istiyor.neden diye sorulduğunda ise "onun silahı var" cevabını alıyoruz.bu çocuklar için silah güç demek devlet deyince ise onlar için devlet sadece polisten ibaret ve hata yaptıklarında onları içeri atıcak bir kuvvet.başka bir çocuğun yüzündeki morluğu sorduğumuzda aldığımız cevap daha da vahim anneannesi gözünün üstüne şişe fırlatmış ve bunu yadırgamıyor çocuk.ve bu aynı çocuk ailesinde en çok dayısını seviyormuş!neden dediğimizde ise aile içinde onu en az döven kişi dayısı olduğu içinmiş.
varmaya çalıştığım konu şu dur: duyarsız kalmayalım eğer konuyla ilgili bir şeyler yapabileceğini düşünen biri varsa houstonumu büyük bir zevkle yeşillendirebilir.