cemal safi

bir garip muamma
kenarlarda, köşelerde kalmış şairimizdir. pek bilmez kimse kendisini-ben de bu sene tanıştım-. genellikle aşk temalı şiirler yazıyor. sade ve hoş bir dili var kanımca.

bekledim
saymadım hasretinle bu kaçıncı yılbasi
bir ihtimal de olsa döner diye bekledim
ne bir demet karanfil ne bir damla gözyaşı
bir hal hatır sormayı dener diye bekledim

su kışta kıyamette ömrüme düsen karda
bir dostuma uğrayip ahvalimi sorar da
belki de bir merhamet duyar da
yenilmez gururunu yener diye bekledim

bir yanda gözlerimde ebediyet uykusu
bir yanda seni son kez görememek korkusu
o güzel ellerinden içersem bir damla su
bütün ızdıraplarım diner diye bekledim

perdesiz pencereme şafakla söktüğün an
gelip de başucumda boynunu büktüğün an
pınar dudaklarindan ismimi döktüğün an
içimdeki yanardağ söner diye bekledim

ne sıkmağa gücüm var versen bile elini
ne sarmağa mecalim var o incecik belini
alnımda hayal edip o minicik mendilini
gül kokusu tenime diner diye bekledim

dudaklarımda tekbir ellerim göğe açık
sen diye irkilirim ses duysam en ufacik
o mavi gözlerini bir daha son defacık
dünya gözüyle görmek hüner diye bekledim
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol