hedeflerin bulundukları noktada tutunmalarını, mevzi almalarını zorlaştıran bir atış/mevzi disiplinidir.
en bilinen pusu taktiklerindendir(özellikle asimetrik savaşta). hedefler genelde ilk ateşin hangi yönden geldiğini algılamakta güçlük çekerler. karşı ateş şansları pek yoktur. genelde hedeflerin tek şansı daha geri bir noktaya ulaşıp (ulaşabilirlerse), mevzi almaya çalışmaktır. işte amaçta budur zaten. pusu yiyen taraf etkin bir karşı ateş açamadıkları için biraz geride mevzilenmeye çalışırken, pusu atan taraf atış baskısını devam ettirerek daha geriye ulaşmalarına engel olmaya çalışır.
saldıran taraf birbirlerine (yaklaşık-genel eğilim) 90 derecelik 2 ana mevziden ateş açtığı için, dost ateşinden (friendly fire) kaynaklanabilecek kayıp riskini en aza indirir ve düşmanı en avantajlı olduğu noktadan ateş altına alır.
pusu yiyen taraf takviye alsa bile, atış baskısı kendilerinde olduğu için, pusu atan taraf rahatça mevzilerini terkedip gidebilir.
elbetteki sadece gerilla taktiği değildir. nizami birliklerinde uyguladığı taktiktir. kalabalık birliğin bir kısmı atış baskısını devam ettirerek düşmanı yerinde tutmaya çalışırken, bir kısmıda yayılarak düşmanı çapraz ateşe almaya çalışır. (hilal taktiğinin yandan yemişi)
düşmanı topyekun imhaya yönelik bir taktik değildir ve genelliklede topyekun imha ile sonuçlanmaz ama en az zaiyatla, en büyük zararı verecek taktiklerin başında gelir.
not: konvoylara, konvoyların niteliğine, konvoy piyade ayrımına, topçu desteğine, sayısal üstünlüğe ve daha bir çok faktöre göre uygulamada ve önceliklerinde farklılık olur.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?