bilgiçlerin şiirleri

tanıyamıyorum kendimi bir yerlerde kaybolmuşum…
sanki benliğimden bir şey çekilmiş, eksilmiş…
düşünüyorum neyi yanlış yapıyorum,
neden bir türlü istediğim gibi gitmiyor hiçbir şey ?
ama cevap bulamıyorum…
çünkü daha karşımda soruyu soracak kendimi bulamıyorum.
gidiyorum aynaya bakıyorum ,
hayır hayır ,asıl aradığım bu değil.
hayatta daha değer verdiğim,
daha çok sevdiğim bir ben daha var bu aynada gördüğümden başka…
evet başka bir ben…
ben diyorum çünkü kendimi onda buluyorum,
ben diyorum çünkü can damarlarım onun kalbine düğümlenmiş,
ben diyorum çünkü kalbim onda,
ben diyorum çünkü iliklerime kadar işlemiş içim onla dolu.
aynaya bakıyorum tekrar…
hayır hayır ,bahsedilen sen olamazsın diyorum kendime,
haklı buluyorum,
suçluyorum kendimi,
kızıyorum…
sinirlenip bir yumruk atıyorum aynadaki yansımama,
parçalanıyorum…
cam kırıkları etrafa dağılırken her birinin üstünden kayboluyorum…
sonrada bakıyorum ki ,
parçalananlar benim
cam kırıkları değil…
kaybolan benim
yansımam değil…
tanıyamıyorum kendimi bir yerlerde kaybolmuşum…
ama neden ?