betterthan

vedadir cogu zaman opusmeler demistin,,,,vedadir her seni seviyorum diyisin demistin…

uyuduguna inandin cogu zaman,ya da ellerinin kanli olduguna..cikmazlara gitmenin iyi oldugunu soyledin zaman zaman,anlamadin cikmazlara beni de surukledigini ve anlayamadin cikmazlardan donusumun senin kadar kolay olmadigini,

cocuklugumuzu emanet ettik birbirimize,korkularimdan di belki hep 25 yasinda olmam ve guvenmemden di cocuklugumun sende kalmasi,diyorum ya ben en cok kendimi severim diye benligim sendeyken neydi sence benim en cok sevdigim?


”durustluk”mahlasliydi iliskiler,”bu isleri birak”maya sebepti yasanilanlar,kimi zaman 3-5 dakikalik gecikmelerdi torpulenmelerim,kimi zaman bir mesaj araligindaydi iliskinin boyutlari,

siirler okurduk birbirimize,
”gidersek yikilirmiydi bu kent”gercekten,yoksa sadece sahipsiz ve terkedilmismi kalirdi,kuslar bizimle gelirmiydi yoksa acliktan olurlermiydi…

“bende” olmak yoktu bizim iliskimizde,benlik senlik yoktu,”biz”vardi diyorduk,ancak en ufak bir buyuklukte cikiyordu tirnaklarimiz kalbimizin icinden,ve butun saldirilari birbirimizin kalbine oluyordu,

hep tokalarinda bahsederken,unuttun tekerlegi kirik kamyonumu,hep saclarini birakacagindan bahsederken unuttum yuzu palyoco gibi boyanmisligimizi,bir bardak cay iciyordun kimi zaman arkamdan ya,gormedin caya bakmaktan siseler dolusu zehirler ictigimi.

bir cocuk biraktim sana benden hatira ve bir es biraktim.. dunyanin bir yerinde,30 yil sonrasindan mektuplar yazacak sana….

coktan secmeli oluyordu bazen hayat…tek fark “hepsi” sikki yerine “hicbiri” sikkini koyuyorlardi,evet yine calismadigim yerden cikmisti sorular..

sonuc....

sadece kirikliklardan sizan kan…



her şeyi geçtim
aslında o kadar çok ki
sayfalarca yazacak sebebim
sevmek bir varoluşmuş
bir doğum
içinden çıkardın beni
evet…
imkansız deme beni sen doğurdun
tekmeleyerek yüreğini
birazda ağlayarak
ellerin, ellerine kavuştum
şimdi vucudumda bir doğum lekesidir umut
ve sen ne kadar uzağa gidersen git
ben yıkılmayacak bir sevdayla mayısa kilitlendim
mayıs işte
gül kurusu renkteyken yaşam
mayısta yine gel olur mu?
saçlarımı örüp, tırnaklarımı keseceğim
ve iliştirip kalbimin kösesine
tebessümü mü
dost yüzümle yine
seni seveceğim...
kendine iyi bak
birde unutma gözden geçirmeyi
takvimleri
ara sırada boşluğa takılsın gözlerin
hiçbir yerde olmasamda
boşluğunda emeklerim

gel..yine gel olur mu?
yüreğimin luna parkında
çocukluğumla karşılayayım seni...


----