betterthan

suyu kirletip
dibindeki çamurları içinize çekmek gibi birşey benim sessizliğim...
az bulunan bir taşın
denize fırlatılması gibi yada...
kimine göre soğuk,
kimine göre fazla anlamlı...

karşıtını aradığım günlerde fazla ziyankar tutmamdan belkide çığlıklarımı
ses tellerimden ruhuma uzanan tünel sıfırda son buluyor son günlerde
son buluyorum
ilk kez yokluğumu buluyorlar...

nerdeyim,ne yapıyorum,neye isyan ediyorum bilmiyor kimse
ruhumdan çoktan geçmiş sevdiklerim
ölü yada diri bedenimi bulana mükafatları bozuk para...
oysa bilmiyorlar toprak kokusu satıyor kimliksiz kimsesizliğim ,beton yığınlarına
bilmiyorlar...
sessizleştiğimi,
kırıldığımı,
soğuduğumu,
anlamlandığımı....

ak pak günlerim de var elbet hafızamın ihrac edilmemiş yanlarında
küçük bir cocuk var örneğin sahnede
gökyüzüne yeşili sevdirmeye çalışan...
sonrası başına ne geldiğini anlamayacak kadar travma....
ruhum son muayenesinde zatürre teşhisli
kesik öksürüklü cümlelerim vicdanımdan akan son paranoya....


kimine göre akıcı bir hikayeyim ben
kimine göre fazla cinnet sahibi...
aslında yeteneklerim fermanımdan ayrı
avcı rolünde bir kuşum ben
sessiz...
kırık...
soğuk...
anlamdaş...