bana türkçe bir ekmek ver

cezmi ersoz’un muhtesem kitaplarindan bir tanesi.

bir yanimi burada, bu insanlara biraktim. korktum onlarin yaninda kendimi ele vermekten. yanlarinda ruhumu, dusuncelerimi, duygularimi, taslaklarin icine yerlestirdim. cerceveledim...bir yanim cekip gitti, o ibret verici karanlik oykulere. bu yuzden, bu ikiye bolunmusluk ve hicbir yere tam ait olamayis yuzunden, cok asagiladim kendimi, cok kinadim.ama farkindayim her seyin. ne kadar celiskiye dusersem, ne kadar cok hissedersem parcalanmisligimi, ask o kadar cok birikiyor icimde...ask olum gibi bakiyor bana. her gecen gun guzellesen bir olum gibi..