nicholai hel

trevanianin sibumi’deki bas karakteri. kitabin cevirmeni belkis corakci soyle demis bu karakter icin;
"inanilmaz olcude karisik ve ozgun bir roman kahramani. yari rus, yari alman asilli koyu amerikan dusmani. sanghay’da dogmus, bir japon generali tarafindan buyutulmus, bir japon bilgesinden de "go" isimli oyunu ogrenmis. bask dili dahil yedi dili ana dili gibi konusuyor. plastik kartla ya da kursun kalemle bir insani rahatlikla oldurebilecek ustaliklari da edinmis. ustun duzeydeki "yakin algilama" yetenegi yuzunden fotografi bile cekilemeyen bu profesyonel terorist avcisi, terorcu, korkusuz magaraci, yenilmez savasci ve gercek feylesof, gunun birinde emekli olarak yasadigi satosundan cikiyor: amansiz ve acimasiz bir dovuse katilmak uzere.."

gercek mi yoksa hayal mi diye her okuyanin aklinda bir sure soru isareti birakan muhtesem adam. sevisme ve yakin oldurme ustasi, kursun kalem ve zimba teliyle bile adam oldurebilen katil bununla beraber gururlu, onurlu, sevgi dolu bir adam. belki de aslinda trevanian’la bir takim ozellikleri ayni olmasindan ve trevanian bu kadar detay verebildiginden dolayi yazarin ta kendisi. kim bilir..

annesi tek damla slav kanı taşımayan hun kökenli bir rus, babası alman, şangay da doğan, japonya da büyüyen, almanca, rusça, fransızca, ingilizce, japonca, çince ve bask dilllerini konusabilen, en basit araçlarla adam öldürme yeteneği olan, ki bunlar tarak olsun, soğan olsun, kozalak olsun hepsi kendisi için birer öldürme aparatır, go ustası bir karakterdir.

sırf adamın hapiste kalmasına gönlüm razı olmadığı için hapisteki bölümlerini hızlı hızlı okuyup geçtim. ızdırabını bir nebze de olsa hafifletebilmek için.