otobüste yer bekleyen teyze

oturan gencin ağzına göğsü girecek şekilde yaklaşabilecek cesarete sahip olan teyze.

böyle teyzeler gün içinde öyle beklerler. durakta otobüsü bekledikten sonra bindikleri otobüste yer beklerler. bankada maaş kuyruğu beklerler, yoldan geleni geçeni seyretmek için camda beklerler. kaderleri böyledir bunların.

genclerin nezaketsizliginden kaynaklidir böyle teyzelerin varligi.

bu teyzelere tavsiyem: centilmenlerin olmadigi otobüse binmesinler ya da biraz aceleci davranip digerlerinden önce gözüne kestirdikleri bir yere hemen kapaklansinlar. olmadi, yürüyerek gitsinler, ama yer beklemesinler otobüste, içim aciyo sonra.

her otobüste sanki anlaşmışçasına mutlaka vardırlar.doğada üç halde bulunurlar.bu durumsallık ya içlerinde üçer parça malzeme bulunan birkaç bim poşetleri ile ya 106lık kuru boya takımımla bile uğraşıp yakalayamadığım kahverengi tonunda bir pazar arabası ile ya da avuç içinde mümkün olduğunca çok sıkıca kavranmış üstten çıtçıtlı çatlak vinleks desenli küçük el çantası ile karşınıza çıkabilir.teyzemiz normalde seçemeyip torununa okuttuğu dil altı hapı kutusunu otobüse bindiği andan itibaren unutup normal şartlarda olmadığı kadar dikkat kesilir ve şoför mahalinden arka beşliye kadar olan yaklaşık 18 metrelik parkuru bir çırpıda süzer.sonra,önceden belirlenen koltuğa emin adımlarla ilerler.koltuk başına gelindiğinde ise oturan şahsa hafif bir tebessüm eder.işte ne olursa ondan sonra olur.ola ki yer alamadı o an mekanizma çalışır ve sırt dayanan koltuğun kulbu tutulup işaret parmağı oturan yolcunun sağ kütek kemiği üzerine hafif şiddette bastırılır.bu esna da baskıyı hisseden yolcu döner de şirin teyzemize bakma gafletinde bulunursa,koltuğu yüksek ihtimalle kaybedeceği şu samimi sözleri duyar.-ay afedersin evladım bu zamane şoförleri de amma hızlı kullanıyorlar zor duruyor insan ayakta-işte bu ulvi cümle birde 65 desibel şiddetinde geldi mi etraftaki bir kaç koltukta size dönüp bakacaktır.bu gelişmelerden sonra hala teyze aklına koyduğu koltuğa kendini koyamamışsa bilin ki son aşamaya kadar ulaştınız.artık teyzemiz parmak sağ kürek üzerinde gözleri ile kısa ve sık aralıklarla gözbebeklerinize dik açıyla ulaşan kah küçük emrah kah memati baş bakışları atmaya başlamış,sağ kulağınızın içe doğru kavis alan bölümüne belirli aralıklarla ciğerde ne var ne yok püfürür.isteğine ulaşır mı bilinmez ama bu teyzelerimiz her otobüs yolculuğunda aynı iştah ve arzu ile eylemlerine devam ederler.

muhtemelen bi’ 30 sene sonraki siz’siniz. siz evet.

göbeklerini omzunuza yaslarlar istisnasız.

"yer beklemek" durumu iyimser bir umut olmaktan çıkıp hedef kıvamına geldiği andan itibaren azılı bir ruh emiciye dönerler, otobüsteki yaşam enerjisini sıfıra indirirler. o andan itibaren yer verilse dahi ok yaydan çıkmıştır, dönülmez bir yola girilmiştir. ilk durakta inilmeli veya şoförden otobüsü bir uçuruma sürmesi rica edilmelidir.