madem depresif bir kızım neden cezmi okumayayim

ilk olarka belirtim ki mevzu bahis cezmi cezmi ersözdür. efendim şimdi bu kızları şöyle tanıyabiliriz. ilk etapta bu kızlar hırkalarının bilek kısımlarını avuç içlerine kadar çekerler. sonra oraları avuçlarıyla sıkıştırırlar. saçları genelde kızıl filandır ya da simsiyah. bazılarının dövme yaptırmaya götleri yemediğinden bileklerine kollarına filan zebra pilot kalem ile dövmemsi bir şeyler çizerler. ha söylemeyi unuttum hırkalarının rengi çoğunlukla gridir. bazen mor veya kahverengi olabilir.

eksasuar olarak da bir adet heybeleri muhakkak vardır, basma bir etek giyerler ayaklarında ise converse olması farzdır. ve yırtık olacak o converse. nasıl da sürekli bulurlar anlamam arkadaş sürekli eski converse.

bu kızlarla konuşmak ise tam bir ızdıraptır. acı çekersiniz konuşurken, kanınız çekilir, ağzının ortasına patlatasınız gelir. sürekli "dünya beni bir yere sıkıştırıyo", "insanlar neden hep bana karşı oynuyor", "bıktım artık en sonunda kendimi bir dağ kasabasına kapatacam" gibi cümleler sarfederler.

çok yorarlar insanı, kendileriyle beraber depresif yaparlar, hayattan soğuturlar. en sonunda siz de cezmi ersöz okumaya başlarsınız. evet cezmi’nin tuttuğu adamlardır bunlar.
(bkz: gelmeyin lan üstüme)