ateiste sorulacak tek soru

lazaroni'ye cevap


hiç kibirli değilim. çünkü bu evrenin benim için yaratılmadığını biliyorum. hayvanların, ağaçların ve her şeyin benim için olmadığını biliyorum. bir karıncadan, bir çiçeğe kadar her canlının yaşama hakkına saygı duyuyorum.

bana özgür irademi kazandırıyor. ömrümü korkularla geçirmiyorum. iyiliği, bir tanrıya yaranmak için yapmıyorum. kendi vicdanım doğrultusunda yapıyorum mesela. zaten bir şey kazanmak için inanırsam, o saf inanç olmaz.


annem beni normal doğum yöntemiyle, gayet sağlıklı doğurdu.


hiç allah diye bağırmadım. annem günlerce yoğun bakımda yattığında dahi, dua etmek hiç aklıma gelmedi. ama istedim. evet o an büyük bir güce sığınmak, ondan medet ummak istedim. ama isterken bile bunun çok aptalca olduğunu biliyordum. o yüzden daha iyi hastaneleri araştırdım. yine de inançlıların bu alternatifine özeniyorum. onun dışında bir gün çok kötü bir kabus gördüm, uyandığımda nas suresini okuyordum. kalkıp elimi yüzümü yıkadım, kendime geldim. daha sonra sure okumak aklıma bile gelmedi. o an neden okudum bilmiyorum.


çünkü bu din benim hayatımı etkiliyor. çünkü bu din binlerce insanın ölümüne sebep oluyor. benim öldürülmemi emrediyor. bu dine saygı duymuyorum ama senin ona inanma hakkına saygı duyuyorum.



atalet'e cevap


%100 emin değilim. zaten ateistten çok agnostiğimdir belki. emin olduğum tek şey; bir tanrı varsa şayet bu asla islam dininin tanrısı değil. bundan kesinlikle eminim.

endosphere'e cevap


düşünmek için okuman lazım. okuduklarına yüzeysel bakmaman lazım. illaki koca koca kitaplar okumak zorunda değilsin. bir aforizma bile yetebilir sana.


sana küçüklüğünden beri öğretilen şeyler hakkında düşün. mesela şunu düşün; (bkz: #1121156). bu şüphe duymak için yeterli bir soru bence. çünkü mantıklı bir cevabı yok.


ben bilimle çok ilgilenen biri değilim. daha çok felsefeyle yaklaşıyorum hayata. mesela ben sosyal medyada bir aforizma gördüğümde, fava atıp beklemiyorum. merak ediyorum o insan neden öyle demiş. muhakkak adını bir aratıyorum. daha sonra bir kitabını muhakkak okuyorum. ama sadece onu okumuyorum tabii. dostum şöyle söyleyeyim, ben kuran okuyarak mürted oldum. üstelik tamamen önyargısız başladım okumaya. bundan sonrası geliyor zaten. ateist olmak için dawkins değil, kuran oku.


bir kişiye nasıl saygılı olacağını öğretemem tabiiki. yahu benim de bir karakterim var. her dinsiz hayata aynı bakmıyor ya. ben sana nasıl genel bir saygı önerisi vereyim? bu inanç doğrultusunda değil, benim kişiliğim doğrultusunda olur ancak.

bendis'e cevap


bende hissediyordum bir zamanlar. belki senden daha fazla hissediyordum. ve reddettiğinde çok canın yanıyor. uzun süreli bir depresyon geçiriyorsun. ama daha sonra özgürlüğü hissediyorsun derinlerinde. hani yıllardır elinde kelepçe olur, çıkarırsın ve iz kalan yerler acır ya; onun gibi bir şey. senin için o içinde hissetme durumu, bir küçük soruya bakar. o soruyu sorarsın ve cevabını alamazsın. o zaman içinde sadece bir zorunluluğu, öğrenmişliği hissettiğini anlarsın. he ama (bkz: panteizm)

bigcoder'a cevap


error verdim. "insanlar maymundan geldiyse, şimdi ki maymunlar neden insan olmuyor?" tadında bir soru. willbo çok güzel cevaplamış zaten.