sevgilinin ölmesi

tek neşe kaynağınız olduğunu düşündüğünüz kişinin artık sonsuza kadar sizi hiç bilmediği bir yere gitmek için bıraktığı,artık hiçbirşeyin eskisi gibi olmayacağını bildiğiniz çok acı ve elem vereci durum.
(bkz: hiç gelmeyecek birini sevmek)

bu durumu,tanzimat dönemi şairlerimizden abdülhak hamit tarhan,kalemine pek bi güzel dökmüştür.

makber

eyvah ne yer ne yar kaldı
gönlüm dolu ah u zar kaldı
şimdi buradaydı gitti elden
gitti ebede gelip ezelden
ben gittim o haksar kaldı
bir köşede tarumar kaldı
baki o enisi dilden eyvah
beyrutta bir mezar kaldı

bildir bana nerde nerde ya rab
kim attı beni bu derde ya rab
nerde arayayım o dil rübayı
kimden sorayım bi-nevayı
derler ki unut o aşnayı
gitti tutarak reh-i bekayı

işin kötü tarafı ölmüş eşine hitaben kaleme aldığı bu güzel satırları yazdıktan sadece bir hafta sonra kendisi baska bir hatuna abayı yakıp dünya evine girmiştir.

hani bazen salak salak anketler yapılır. genelde klasik soruları vardır o klasik sorulardan biri, ’’başka biri olabilseydin eğer kim olmak isterdin’’ sorusudur. sevgilisi ölen biri için bu sorunun cevabı ’’o olmak isterdim’’ ihtimali yüksektir.

(bkz: ölen ölür kalan sağlar bizimdir)

bunalima sokucu olay...

herhalde en büyük acılardan biridir çok uzun bir süre sizde ölmüş gibi olursunuz en acısıda herşeye alışıldığı gibi onu yokluğuna alışacak olmanızdır istersinizki hep acısı içinizde kalsın ama fayda yoktur ama çok sonraları bile hatırlayınca gözleriniz dolar.

insanin basina gelebilecek aile de dahil en berbat biseydir.ruh gibi oluyo insan.

(bkz: ölüm allahın emri ayrılık olmasaydı)

cidden acı koyar adama.

çok can yakar. .

yaşamayan herkesin yorum yaptığı başlık konu ile alakalı olarak ;

(bkz: allah korusun)