antisemitizm

semitizme karşı duyulan düşmanlıktır. anti-semitizm, dönem dönem yahudi ırkına veya yahudilik dinine karşı duyulan düşmanlığına da dönüşmüştür.

anti-semitizm’in tohumları ilk çağlarda yahudilerin yaşadıkları putperest toplumlarla çelişkiye düşmeleri sonucu atıldı. yahudilerin putperestliğe karşı çıkmalarının nedeni ülkelerine bağlı olmamaları biçiminde algılandı. kısacası başlangıçta anti-semitizmin temelini din farklılıkları oluşturdu.

hristiyanlığın ortaya çıkmasından sonra antisemitist hareketler hıristiyanlık inancını yahudi sızmasından korumak ve hz. isa’nın çarmıha gerilişinin intikamını almak karakterine büründü. roma imparatorluğu zamanında iskenderiye’de yapılan yahudi katliamı buna bir örnektir. ortaçağda zaman zaman yahudiler aleyhinde asılsız söylentiler (mesela hristiyan çocuklarının yahudi ayinlerinde kurban edildiği) ortaya çıkıyor ve bu söylentilerden etkilenen halk yahudilere karşı kanlı eylemler yapıyordu. aynı dönemde müslüman ülkelerde anti-semitizm ehli kitap sayılan yahudiler’in zımmilik statüsüne tabi tutulması sonucu bir sorun oluşturmadı. müslüman ispanya’da (endülüs), bağdat, şam ve kudüs’te yahudiler sanat, ticaret ve bilim dallarında özgürce çalıştılar ve büyük katkılarda bulundular.