almanya da türkçe yasağı

bu konu hakkinda yorum yaparken iki terimi birbirine karistirmamak gerekir. bunlar entegre olmak ile asimilasyondur.

hic kimse baskasinin ana dilini ulkesinde yasaklayamaz, yasaklamamalidir. okullarda turk ogrencilerin, alman ogrencilere nazaran kotu bir performans segiledikleri dogrudur, aksi biraz ucuk olurdu zaten. ama bunu sadece turkce konustuklarina baglamakta yanlistir. cevreleri, yasadiklari ortam, gelir duzeyide cok onemlidir.

simdi kimse avrupada ki turklerin, kendileri dahil, oraya entegre olmasina karsi degil. alman adabina uygun hareket etsinler ama ozlerinide unutmasinlar. turk ve alman kulturunu sentezlemeleri bana kalirsa en uygunudur.

bu hususta ben hep soyle dusunurum: ben turkiyede yasasaydim ve avruplilar turkiyeye yerlesseydi nasil dusunurdum, diye. acaba dillerini yasaklarmiydim? acaba onlari hor gorup, kucumsermiydim? hic sanmiyorum...

ha sunu da belirtmek gerekir avrupa da yasayan turkler zaten bozuk olan turk imajinin iyice icine etmislerdir. lakin kimse suphelenmesin ki bir iki jenerasyon sonra turkler bam baska bir imaja kavusacaklardir. ayrica jenerasyon denilen sey ha bire degismez...

ayrica birinci nesil ile diger nesiller arasinda ucurumlar vardir. su unutulmamali ki birinci nesilin cogu tasradan gelmis insanlardir. kimliklerini, degerlerini siki sikiya baglidir. diger nesil ise hem degerlerine bagli kalip hem de avrupa degerlerine ayak uyduruyum derken bir cogu yolunu kaybetmistir.

ne iyi derecede almanca nede iyi derecede turkce biliyorlar. iyi egitim alamadiklari icinde kotu yollara basvuryorlar.

simdi misal ben avrupada dogmus, yasayan biri olarak hollanda kulturunu, gelenegini tamamiyle benimsemis olsaydim bunun adi entegre olmak degil, asimile olmak olurdu.

ve bugun su saat su dakikada ben bu entryi yazamaz olurdum. cunku hollandali olup cikmistim o zaman. turkiyeden avrupali turkler hakkinda ahkam kesmek, atip tutmak kolay...

o kimsenin begenmedigi birinci nesil, genclere entegre olmalarini soyleyip durmakta. tecrubeleri ile konusmakta...
ama asimile olmak...
bambaska...
nitekim ozunu unutanlar yok olmaya mahkumdur...
bizler yok olmak istemiyoruz.

bu hususta kucuk bir olayi anlatmak istiyorum.
bir kac arkadas oturmus bir yerde konusuyoruz...
kimimiz tukce konusuyor, kimimiz hollandaca...
ama cogunlukla cumleyi ya turkce baslayip hollandaca bitiriyoruz veya hollandaca baslayip turkce bitiriyoruz...
derken bir yasli hollandali sevecen bir adam yanimiza yaklasti. ve soyle dedi: deminden belli sizi takip ediyorum. konusmalariniz gercekten cok ilginc. yari hollandaca yari turkce, kulaga cok hos geliyor, dedi ve yanimizdan ayrildi...

su an ki jenerasyonun durumu bu. dilerim boyle kalir. cunku insan ozunu ne olursa olsun unutmamalidir. ama unutmayayim derken yasadigi ulkenin degerlerini ve dilinide tabii ki es gecmemelidir. entegre olmalidir...
ama asimile olmamalidir...