ahmed arif

hasretinden prangalar eskittim

seni, anlatabilmek seni.
iyi cocuklara, kahramanlara.
seni anlatabilmek seni,
namussuza, halden bilmeze,
kahpe yalana.

ard- arda kac zemheri,
kurt uyur, kus uyur, zindan uyurdu.
disarda gurul- gurul akan bir dunya...
bir ben uyumadim,
kac leylim bahar,
hasretinden prangalar eskittim.
saclarina kan gulleri takayim,
bir o yana
bir bu yana...

seni bagirabilsem seni,
dipsiz kuyulara,
akan yildiza,
bir kibrit copune varana,
okyanusun en issiz dalgasina
dusmus bir kibrit copune.

yitirmis tilsimini ilk sevmelerin,
yitirmis opucukleri,
payi yok, apansiz inen aksamlardan,
bir kadeh, bir cigara, dalip gidene,
seni anlatabilsem seni...
yoklugun, cehennemin obur adidir
usuyorum, kapama gozlerini...