uzerinden 12 sene gecti. deprem duzce’de olmu$tu ama istanbul’da binalarin haciyatmaz gibi sallandigini cok net hatirliyorum. bagcilar’da iki kiz arkada$imla birlikte yolda yururken yakalanmi$tik depreme. ustelik elimizde biralar, 7. kattaki bir eve bira icmeye gidiyorduk. bizimkisi de ne akilsa "haydi durum riskli, binaya girmeyelim sokakta icelim" dedik. depremi goren kizlar bira $i$elerini agizlarina dikip fondip yapmi$lardi korkudan.
17 agustos depremini de tum $iddeti ile hisseden birisi olarak 12 kasim depremini de bir kac ay sonra ya$ayinca psikoloji taban yapti tabi. allah bir daha gostermesin oyle gunleri kimseye.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?