12 eylül 2006 galatasaray bordeaux maçı

başlama saati yaklaştıkça heyecanın had safhaya ulaştığı,titreme nöbetlerinin arttığı maç.tabii maçtan önce olimpiyat’ın orta yuvarlağında dalgalanacak şampiyonlar ligi bayrağının görülmesi ve o enfes müziğin çalmasıyla üç sene önce olduğu gibi vücuttaki tüm tüyler yerçekimine başkaldırarak diken diken olacaktır.

ligin ilk haftalarında formsuz gözüken galatasaray’ımızın patlama yapacağını umduğumuz maçtır.zira içinde benim de bulunduğum birçok galatasaraylı şampiyonlar ligini annemizin ligine tercih etmekte ve lige iyi başlayamamamızı önemsememktedir.

kralın yokluğunda eric gerets’in tek forvet olarak ümit karan’ı oynatması gerekmektedir.ancak son lig maçında sakatlığı olmamasına rağmen kendisini ilk 18 e almaması beni hem şaşırtmış hem de korkutmuştur.eğer tek forvet olarak aslında forvet arkasında oynayan bir futbolcu olan necati ateş’i oynatırsa ya da ümitle birlikte çift forvet oynayarak zaten formsuz olan galatasaray savunmasını iyice güçsüzleştirirse gerets kendi ölüm fermanını yazar düşüncesindeyim.yani son haftalarda olduğu gibi çift ön libero(mehmet topal,inamoto) onların önünde hasan şaş,sasa ilic,arda turan ileri uçta da ümit karan şu an için en ideal onbir olarak gözüküyor.

aslında geçtiğimiz yıllarda bundan çok daha kötü kadrolarla şampiyonlar liginde tur atlamış olan galatasaray şampiyonlar liginde ayrı bir futbol oynadığını dünya aleme göstermişti.ama hâlâ o avrupa ruhunun kalıp kalmadığını bugün göreceğiz.tabii takımın en tecrübeli iki oyuncusu olan hakan şükür ve ergün penbe’nin oynayamayacak olması da galatasaray’ımızın tecrübe avantajını yok ediyor.ama herşeye rağmen bugün takımımızın bordeaux’u yenerek alışık olduğumuz lige iyi bir başlangıç yapacağına inanıyorum,inanmak istiyorum.

ayrıyeten yarın sabahın köründe izmir’e doğru hareket edeceğim için staddaki yerimi alamayacağım karşılaşma.ah ulan şimdi orda olmak vardı be.

(bkz: yürüyedur aslanım)